4857 SAYILI KANUN VE YARGITAY KARARLARI ÇERÇEVESİNDE ÖDÜNÇ İŞ İLİŞKİSİ

Öz

Bu çalışmada, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 7. Maddesi’nde düzenlenen “geçici iş ilişkisi" tüm
yönleriyle açıklanmaya çalışılmış ve Yargıtay kararlarıyla konunun pekiştirilmesi amaçlanmıştır.
Geçici(Ödünç) iş ilişkisi kavramı Türk çalışma hayatına 1960’lı yıllarda girmiş ve hızla yaygınlaşmıştır.
Geçici(Ödünç) iş ilişkisi her şeyden önce şirket topluluklarında ve bunlardan biri olarak holdinglerde,
şirketlerin daha çok vasıflı iş gücü ihtiyacını karşılamak için yardımlaşmalarında veya üst kademe
yöneticilerinin yetiştirilmesinde ya da aynı gruptan olmayan şirketlerin birlikte bir işi üstlenmelerinde
yahut mali güçlüklerle karşılaşan bir işverenin işçisini işlerinin düzelmesine kadar başka bir işverene
vermesinde ortaya çıkmaktadır. Böylece hem işçinin verimliliğinin artması sağlanmış hem de işçinin
işverene olan maliyetinin düşürülmesi amaçlanmıştır.